Na een hectische en vermoeiende dag in Istanbul staan we ergens op een prachtige plek, ‘in the middle of nowhere’, uit te blazen en te genieten van de rust. Met een visum voor Syrie op zak!
Eergisteren kwamen we aan in Yalova waar we direct een goede parkeerplek vonden in de buurt van de veerboot. De volgende morgen om half acht vertrokken we naar Istanbul. In onze reisgids stond dat de binnenkomst in Istanbul per boot ‘fantastisch mooi en indrukwekkend’ zou zijn, maar we hadden of de verkeerde veerboot of de schrijver van het reisboek heeft een totaal andere kijk op wat mooi is dan ons, want we zagen slechts industrie en flats met daarboven een enorme smog .
Toen de veerboot aanmeerde begon voor ons geen ontspannen dagje Istanbul maar ‘een race tegen de klok’. We moesten vóór 11 uur het visum bij het Syrische consulaat aanvragen, maar eerst naar het Nederlandse consulaat voor de ‘brief van aanbeveling’. Meteen een taxi ingesprongen dus en om 9 uur stonden we voor het Nederlandse consulaat. Helaas waren we niet de enigen; de rij van mensen begon al op straat. Toen we duidelijk maakten waarvoor we kwamen werden we om echter voorgelaten en uiteindelijk hadden we een uurtje later onze ‘brief van aanbeveling’.
Meteen door naar het Syrische consulaat waar we om half 11 binnen kwamen rennen. Ook bij dit consulaat stond een enorme rij mensen te wachten, gezellig samengeperst in een gangetje van twee bij twee. Na lang wachten en veel onduidelijkheid hadden we alles geregeld. En het goede nieuws was dat we om half vier ons visum al op konden halen!
In de paar uur dat we op het visum moesten wachten konden we eindelijk wat van de stad zien. De buurt waar het consulaat lag was super-chiq met de meest exclusieve winkels en eetgelegenheden. Mooi om te zien, maar in ons oude kloffie en met een paar euro op zak, waren we daar niet bepaald op onze plek. ‘Down town’ hebben we ons erg vermaakt met het kijken naar het compleet hectische straatleven van Istanbul en ál die mensen overal. Vervolgens zijn we naar de brug tussen Europa en Azie gewandeld en toen was het alweer tijd om ons visum op te halen. Toen we het consulaat uitliepen hebben we even een vreugdedansje gedaan; het was ons gelukt om in één dag het visum te regelen!
De terugweg van het Syrische consulaat naar de veerboot hebben we lopend afgelegd, totdat we te moe waren om nog een stap te verzetten en wederom een taxi moesten pakken. Op de veerboot terug kwamen we Kemal tegen, een Turkse jongen die we eerder die dag bij het Syrische consulaat hadden ontmoet. Hij ging die nacht nog met de bus naar Syrie! We hebben gezellig zitten kletsen en voor we het wisten waren we weer terug in Yalova. De hondjes hadden zich gelukkig goed gehouden in de Unimog en waren erg blij om ons te zien.
Vanochtend zijn we vroeg vertrokken vanuit Yalova en hebben een lekker dagje gereden over redelijk goede wegen. Tijdens een stop is onze hond Beau (die zwarte) van de trap gevallen, waardoor hij nu erg mank loopt. Beau had al wat problemen met zijn pootje en dit is dus door de val nog erger geworden. Behoorlijk kut dus, maargoed. We hebben een adres van een dierenkliniek in Jordanie, via een dierenarts in Nederland, en gaan daar sowieso heen met Beau voor een ‘check-up’.
Inmiddels staan we dus op die prachtige plek in de natuur, tussen Eskişehir en Kütahya om precies te zijn. We hebben daarnet onze schoen gezet en een liedje gezongen. Nu maar hopen dat de goedheiligman ons hier kan vinden!
GPS # N 39° 44′ 9.4 “, E 30 ° 9 ‘ 36.5”
Info:
Nederlands Consulaat
Istiklal Caddesi 393
BeyoÄŸlu
Istanbul
Tel: 0212 393 2121
GPS: N 41° 02′ 00.4 “, E 28 ° 58 ‘ 37.8”
Syrisch Consulaat
Maςka Caddesi Apt. 59/3
Tesvikiye
Istanbul
Tel: 0212 232 6721
GPS: N 41° 02′ 55.4 “, E 28 ° 59 ‘ 39.9”