Eindelijk…. we zijn op weg!
De afgelopen maanden waren druk en chaotisch, met als piek de laatste drie weken waarin we nog enorm veel aan de Unimog moesten doen, van allerlei zaken moesten regelen en dan was er natuurlijk het afscheid van vrienden en familie.
Er viel gewoon een last van onze schouders toen we een paar dagen geleden vertrokken uit Nederland en Duitsland binnenreden. Het is hier koud en regenachtig en we hebben nog niet veel meer dan de snelweg gezien, maar we genieten al volop! Het gevoel van ‘onderweg zijn’ is geweldig!
Nu we terug kunnen kijken op de laatste weken van voorbereiding, realiseren wij ons steeds meer dat we het zonder hulp van vrienden, familie, vage kennissen en wildvreemden nooit hadden gered. Bij deze dus: allemaal heel erg bedankt!!! (kus kus kus)
Goed, wat valt er verder al te melden? Weinig. Ergens tussen Wurzburg en Nurnberg viel de motor van de Unimog uit en dat was behoorlijk spannend op een driebaanssnelweg in de bergen. We zijn gelukkig veilig op de vluchtstrook terecht gekomen en het duurde ook niet lang voordat ‘monteur’ Floris doorhad wat er mis was. Een scheurtje in de brandstofleiding. Na een uurtje kouwkleumen vervolgden we, vol goede moed, onze weg.
[photopress:IM003094.JPG,thumb,pp_image]
Auf wiedersehen!
ps. We vermaken ons nog iedere dag met de grabbelbox!
GPS # N 49° 20′ 27.2″, E 11 ° 25′ 37.7″