12 januari 2007 – Syrie

Het laatste stuk door Turkije ging erg snel en gisteren stonden we, voordat we het wisten, aan de grens met Syrie. Met pijn in ons hart namen we afscheid van Turkije, waar we zo gastvrij zijn ontvangen.

De grensformaliteiten namen in totaal drie uur in beslag en hebben ons 200 USD en 15 Euro aan dieselbelasting, wegenbelasting en verzekering gekost. Dit was een tegenvaller; we hadden slechts op 100 USD dieselbelasting gerekend. Maar we moesten de Unimog natuurlijk ook nog verzekeren en werden hierbij, ondanks alle pogingen van Floris, toch in de zware klasse ingedeeld.
De drie uur dat het hele gedoe aan de grens in beslag nam heb ik in de Unimog zitten wachten, want als vrouw hoorde ik mij, volgens de Syrische mannen, niet met dit soort zaken te bemoeien. Ik vond het prima, als ik Floris om de zoveel tijd gestresst langs zag rennen of zuchtend in een rij van 20 man zag staan. Maar na enige tijd en verveling begon het mij toch te irriteren dat ik mij overal buiten moest houden.

Toen we eenmaal Syrie in mochten rijden waren we allebei behoorlijk gaar en bovendien was het donker, dus hebben we de Unimog in het eerste dorp dat we tegen kwamen geparkeerd voor de nacht.

Vanmorgen konden we Syrie pas ontdekken, maar helaas niet voor lang want het probleem ‘startmotor’ diende zich aan. De startmotor deed al een paar dagen raar, maar het werd nu zo erg dat Floris de Unimog nog maar met moeite aan de praat kreeg. Het probleem was klein en gemakkelijk te verhelpen, maar we hadden er wel een garage voor nodig en hoe vonden we in godsnaam een – betrouwbare – garage? We stonden op een verlaten landweggetje, het is vandaag vrijdag (de zondag voor Islamieten), we hadden bijna geen geld bij ons en we kenden nog niks of niemand in Syrie. Op dat moment kwamen er, alsof het afgesproken was, twee mannetjes op een brommer aangetuft. Eén van de mannen sprak een beetje Frans, begreep ons probleem en wilde met ons meerijden naar Aleppo. Daar moest hij sowieso naartoe. Een uurtje later stonden we aan de rand van miljoenenstad Aleppo, bij een garage (die dus gewoon open was) en werd onze startmotor gefixt, voor héél weinig geld!

Met een werkende startmotor en weer 100% goede zin reden we in de middag verder richting Damascus. We hebben de rest van de dag gereden en genoten van het Syrische landschap. De natuur is uitgestrekt en droog en ligt vol met rotsen en stenen. De dorpen vallen nauwelijks op omdat de huizen gebouwd zijn van diezelfde stenen en niet worden geverfd.
Toen het donker werd hebben we een plekje gezocht langs de weg bij een tankstation, waar we de nacht zullen doorbrengen.